ถ้าให้เลือกหนึ่งอย่างที่ Beauty and the Beast 2017 ใส่เพิ่มเข้าไปแล้วประทับใจที่สุดคงเป็นสิ่งนี้

อย่างที่เรารู้กันว่านางฟ้าสาปให้เจ้าชายกลายเป็นอสูร ให้คนในวังกลายเป็นข้าวของเครื่องใช้ มีดอกกุหลาบวิเศษเป็นนาฬิกาจับเวลา ทางที่จะแก้คำสาปคือเจ้าชายต้องรักใครสักคนและต้องได้รับความรักตอบด้วย หากไม่ได้ตามนี้แล้วกลีบกุหลาบกลีบสุดท้ายร่วงลง เจ้าชายจะเป็นอสูรไปตลอด และชาววังก็จะเป็นสิ่งของไปตลอด

แต่ในปี 2017 หากแก้คำสาปไม่ได้ ชาววังจะไม่ใช่แค่เป็นสิ่งของพูดได้แบบนี้ แต่ “จะกลายเป็นสิ่งของจริงๆ”

ทุกๆ ครั้งที่กลีบกุหลาบร่วง วังจะสะเทือน พังนิดๆ และชาววังทุกคนจะกลายเป็นสิ่งของมากขึ้น เช่น ขาลูมิแอร์กลายเป็นโลหะมากขึ้น บาเบตต์มีขนนกงอกออกมามากขึ้น

หนังให้รายละเอียดความสัมพันธ์ของตัวละครสิ่งของเหล่านี้มากขึ้น ทั้งค็อกสเวิร์ธกับลูมิแอร์ ลูมิแอร์กับพลูเมตต์ มิสซิสพอตส์กับชิพ ไปจนคู่ของตู้เสื้อผ้ากับฮาร์พซีคอร์ด…มาดามการ์ดโรบกับมาเอสโตคาเดนซ่า

ในช่วงท้ายของหนัง อสูรตาย กลีบท้ายร่วงหล่น ภาพตัดมาที่ลูมิแอร์ประคองพลูเมตต์ไว้ในอ้อมกอด เธอไม่พูดอะไร ปีกของเธอหุบลง ร่างของเธอกลายเป็นไม้ขนไก่ 100%

มาดามการ์ดโรบที่เพิ่งเจอกับสามีมาเอสโตคาเดนซ่าในช่วงต่อสู่ที่ผ่านไป กล่าวลาคนรักก่อนจะปิดประตูกลายเป็นตู้เสื้อผ้า มาเอสโตเองก็เหมือนจะพยายามพูดอะไร แป้นคีย์ของฮาร์พซีคอร์ดที่เหลืออยู่ไม่มากขยับขึ้นลงแทนฟันของเขา ก่อนที่จะนิ่งลง

มิสซิสพอตส์ตามหาชิพลูกชายของเธอ แต่ยังไม่ทันได้เจอ ดวงตาทั้งสองของเธอข้างกาน้ำก็เลือนหายไป

ชิพมาพร้อมจานรอง เขาเองก็กำลังตามหาแม่ โดยปกติชิพจะเคลื่อนที่ลอยไปมากับจานรองแก้ว ในฉากนี้เขาลอยขึ้นสูง จานรองแก้วตกลงพื้นแตกละเอียด ชิพเองก็จะตกลง คุณเสาแขวนเสื้อหนึ่งในชาววังที่กลายเป็นสิ่งของ เข้ามารับชิพได้ทัน วางชิพที่ในขณะนั้นกลายเป็นถ้วยชาแล้วลงข้างๆ กาน้ำชา ก่อนที่ตัวเขาเองจะยืนตั้งตรง และกลายเป็นเสาแขวนเสื้อธรรมดา

ค็อกเวิร์ธบอกกับลูมิแอร์ว่า เขากำลังจะพูดไม่ได้ เขาอยากบอกว่ารู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ทำงานร่วมกัน ลูมิแอร์รับคำ ว่าเขาก็รู้สึกเป็นเกียรติเช่นกัน ก่อนจะกลายร่างเป็นเชิงเทียนตามเพื่อนรักที่กลายเป็นนาฬิกาไปก่อนแล้ว

การพยายามทำสิ่งต่างๆ เพื่อแก้คำสาปไม่ใช่แค่เพียงเพราะอยากกลับไปเป็นมนุษย์ แต่หากแก้คำสาปไม่สำเร็จ แม้แต่การมีชีวิตในสภาพสิ่งของ ก็เป็นไปไม่ได้

คือไม่รู้จะพูดยังไงดี แต่ขอยกให้ฉากนี้เป็นหนึ่งในฉากที่ดีที่สุดของเรื่อง เต็มไปด้วยความรู้สึก การสูญเสีย การจากลา คือขนาดรู้ว่าแป๊บเดียว รออีกเดี๋ยวทุกอย่างก็คลี่คลายกลับมาเป็นคนกันแล้ว ก็ยังอดเสียน้ำตาไม่ได้

ขณะเขียนนี้ ก็ยังอินอยู่